hmmm....

Właśnie wróciłam z kościoła... nie chodze do normalnego koscioła (tzn. jest to koscioł Chrześcijański lecz nie katolicki)...było super...czulam Boga nie tylko psychicznie ale i ficzynie. Nie wiem czy wy równiez macie cos takiego,ale ja jak modle sie całym sercem i oddaje Jemu swoj umysł czuje lekkie ciarki,lekki dreszczyk przebiegajacy równomiernie przez moje ciało! Kiedy czuje to mam pewnosc,ze Bóg jest ze mna! Nawróciłam sie 12 lutego b.r i jestem od tamtego momentu zupełnie innym człowiekiem. Z chwila kiedy powiedziałam Bogu TAK i zdecydowana byłam (i nadal jestem) aby on kierował moim życiem rzuciłam wiele złych nawyków, przestalam popełniac rytunowe grzechy. Z każdym dniem odzywczajam się od złego,a przybliżam do Boga! Może teraz czytając to polewasz ze śmiechu,ale co CI to daje?Czy to dla Ciebie satysfakcja? Bóg stworzył nas na swój obraz i w każdym z nas umieścił, niezależną od sytuacji,chęć do bycia z NIM! Więc nawet najwięksi narkomani mają w sercu,ukryta i mała chęc...ale poprostu sie wstydzą! Zostaliśmy przeznaczeni do wydawania owoców,wiec owocujmy! Na rozmnażanie to ja narazie jestem niedorosła,ale chce ciągnąć ludzi do Pana. Szukajcie,a znajdziecie...kołaczcie,a otworzą wam... to świetne słowa! Wystarczy go szukac...pragnąć sercem,a predzej czy później Bóg stanie sie częścią naszego życia i zacznie prostować nasze sciezki! Wiara jest nieodzowna częścia nawrócenia , kiedy ja sie nawrócilam strasznie płakałam. Z początku bardzo żałowałam za swoje grzechy, a z drugiej...ze szcześcia,z tego,ze Jego miłosierdzie jest tak wielkie,ze zdołał przebaczyc mi wszystkie występki i przyjął mnie pod swoje skrzydła! Mogłabym pisac o wyjątkowosci naszego Pana ,ale za 3 minuty musze wyłączyc kompa więc nie zdąże nic sensownego wystukac juz. Napisze wieczorem.!!NAWRACAJCIE SIE I WIERZCIE W EWANGELIE!!